Warsztaty translatorskie w Sandomierzu
Praca tłumacza literatury pięknej z pewnością nie należy do najłatwiejszych. Wbrew pozorom, nie polega ona wyłącznie na doskonałym władaniu językiem obcym, łatwości ubierania myśli w słowa czy perfekcyjnej znajomości struktur gramatycznych. Najważniejszym z niepisanych „wymogów”, jakie musi spełnić dobry tłumacz, jest konsekwentne wykazywanie się wrażliwością, delikatnością, a nawet czułością, o potrzebie której przekonywała Olga Tokarczuk w swoim noblowskim zbiorze esejów „Czuły narrator”.
Dlaczego o tym wspominamy? 4 lutego br. uczennice naszej szkoły – Jagoda Groszek, Paulina Orlińska i Roksana Dziura – w ramach zajęć kółka polonistycznego miały okazję i niewątpliwą przyjemność uczestniczyć w warsztatach translatorskich prowadzonych przez tłumacza Mieczysława Godynia.
W sandomierskim „Widnokręgu” grupa aspirujących tłumaczy oraz wszystkich zainteresowanych obcojęzyczną poezją wzięła na warsztat wiersz „The Quarry”, autorstwa Wystana H. Audena. Wysłuchawszy nagrania recytacji samego Audena sprzed pięćdziesięciu lat, rozpoczęła dyskusję nad tematyką oraz budową utworu. Celem spotkania nie było jednak przetłumaczenie wiersza „od deski do deski”, ale zgłębienie świata, w którym rozgrywała się jego akcja oraz doprowadzenie odbiorcy do stanu, w którym dzieło poety wręcz przenikało do krwiobiegu, trafiając finalnie wprost do serca. Uczestnicy debatowali nad poprawnością i adekwatnością tłumaczenia dokonanego przez Jana Rostworowskiego, który utworowi nadal tytuł „Żer”. Ponieważ przetłumaczenie wiersza okazuje się arcytrudnym zadaniem, warsztaty stanowiły tylko preludium do kolejnych spotkań translatorskich z Mieczysławem Godyniem – już w maju. Kto wie, może wtedy uczennicom naszej szkoły uda się przetłumaczyć to niesamowite dzieło Wystana H. Audena. Z pewnością jednak wyniosą z tych spotkań coś wartościowego – umiejętność wnikliwej analizy utworu literackiego i umiłowanie poezji.
A oto wspomniany wiersz: ,,O where are you going? stay with me here! / Were the vows you swore deceiving, deceiving?/ No, I promised to love you, dear,/ But I must be leaving. „
(Roksana Dziura)