Uroczyste zakończenie roku klas trzecich
Ostatni piątek kwietnia to tradycyjnie już dzień, w którym uczniowie klas maturalnych stają się abiturientami szkoły i robią kolejny krok w stronę dorosłości – otrzymują świadectwa ukończenia szkoły. 29 kwietnia br. aż 55 uczniów zakończyło naukę w naszej szkole. Zostali uroczyście pożegnani przez swoich młodszych kolegów i koleżanki z klas 3efg.
Uroczystość rozpoczęło uroczyste odśpiewanie hymnu szkoły, który pięknie wykonała Emilka Piątkowska. Następnie Pan Dyrektor, zwracając się do maturzystów, podziękował za wspólne lata nauki, pogratulował wszystkich odniesionych sukcesów i życzył powodzenia tak na egzaminach dojrzałości, jak i w przyszłości. W imieniu Sejmiku Uczniowskiego maturzystom, a w szczególności członkom Sejmiku – Wiktorii Ziarko i Kubie Drysiowi, podziękował obecny przewodniczący, Kacper Janczy. Maturzyści również chcieli pożegnać się z całą społecznością szkolną – Wiktoria Ziarko zaśpiewała (w piosence Grażyny Świtały „Dwa serca jak pociągi dwa”), że arytmetyka nigdy nie była jej mocną stroną, ale zadania o pociągach „z miasta A do miasta B” na pewno przydadzą się jej w życiu. Z kolei Alicja Paszko, Maria Rożek i Martyna Łukasiewicz w krótkim przemówieniu zwróciły się do swoich kolegów, koleżanek oraz nauczycieli, wspominając czasy szkolne i życząc sobie powodzenia w czasie nadchodzących egzaminów. Absolwenci 2022 to, jak podkreślił Pan Dyrektor, rocznik niezwykły. Nagrodom, gratulacjom, wyróżnieniom i odczytywaniu sukcesów naszych, dorosłych już, Hetmaniaków, wydawało się nie mieć końca. Wychowawcy nie kryli łez wzruszenia, a abiturientom uśmiech nie schodził z twarzy.
Po części oficjalnej, uczniowie klasy 3e oraz pierwszoklasiści, Klaudia Huk i Emil Trela, w krótkiej części artystycznej przypomnieli, jak wyglądały niektóre lekcje i przygotowania do nich. Na koniec Hetmaniacy usłyszeli życzenia i słowa pożegnania od swoich młodszych kolegów. Otrzymali parę wskazówek na przyszłość. Oliwia, Karolina i Piotrek podkreślili, że szkoła średnia to czas, kiedy kształtują się przyjaźnie, uczucia oraz charakter każdego z nas. Pokreślili, że nigdy nie należy udawać kogoś, kim się nie jest i żeby zawsze walczyć o swoje marzenia, miłość do drugiego człowieka i do świata, szanując przy tym godność swoją i innych. Emilka zaśpiewała, że dziś, nasi maturzyści mają już wszystko – złoty piasek i morski piach we włosach, a wszystko, co przed nimi jest, tchnie radością słonecznych niedzieli. Martyna i Alicja, w słowach pożegnania, zaznaczyły, że dla naszych Hetmaniaków rozpoczął się czas dalszej podróży. Dlatego też wszyscy dostali w symbolicznym prezencie mapę świata.
Drodzy Maturzyści, jeszcze raz życzymy Wam, niepokoju, który nie pozwala trwać bezczynnie, szerokiego spojrzenia, które pomaga dostrzegać prawdy ukryte, takiej radości, przy której smutek zamiera, a pragnień tak czystych, że od nich niebo błękitnieje. Wracajcie nie tylko do wspomnień, ale też do nas – młodszych kolegów, nauczycieli i murów szkoły, której drzwi zawsze będą dla Was otwarte.(KŁ)