Język obcy nie taki obcy

Co nas łączy, co nas dzieli? Jedna Europa, a w niej 47 krajów i prawie 800 milionów Europejczyków posługujących się różnymi językami.

26 września każdego roku od 2001 r., z inicjatywy Rady Europy i we współpracy z Komisją Europejską, obchodzony jest Europejski Dzień Języków. W tym czasie promowana jest nie tylko różnorodność kulturowa i językowa poszczególnych krajów, ale też szczególnie mocno zachęca się ludzi do nauki języków obcych, nie tylko w szkole, ale przy każdej okazji i przez całe życie. Jak ważna jest to umiejętność, potwierdzi każdy, kto choć raz znalazł się poza granicami kraju. A nawet dobrze, by zapytany w obcym języku o drogę czy czas ,we własnym mieście umiał udzielić komunikatywnej odpowiedzi.

Dziś, 28 września, na szkolnym holu razem świętowaliśmy Europejski Dzień Języków, poszerzając zasób wiadomości z różnych kręgów kulturowych.

Tym razem przygotowane zostały zagadki dotyczące krajów anglojęzycznych (Wielka Brytania, Irlandia, Australia), niemieckiego obszaru kulturowego (Niemcy, Austria, Szwajcaria), Hiszpanii, Francji, Rosji oraz antycznego Imperium Romanum, gdzie królował język łaciński.

Prowadzący spotkanie – Kuba Dryś (2a) i Emilka Roman (2e) przedstawili  historię Dnia Języków Europejskich oraz podali kilka ciekawostek związanych z nauką języków. Niektórzy mogli nie wiedzieć, że wśród 200 języków używanych w Europie, na pierwszym miejscu pod względem liczby użytkowników jest język rosyjski, potem j. niemiecki, francuski, włoski, a dopiero na 5 pozycji uplasował się j. angielski, który w klasyfikacji światowej zajmuje jednak pierwszą lokatę. Z ponad siedmiu tysięcy języków/dialektów używanych na całym świecie ponad połowa mieszkańców Ziemi używa zaledwie 23 języków, a w codziennej konwersacji stosuje tylko kilkaset słów. Mili prezenterzy zachęcali również do czytania w obcych językach oraz do pogłębiania wiadomości z zakresu kultury poszczególnych krajów. Następnie zaprosili do udziału w quizie przedstawicieli poszczególnych klas.

Zawody odbyły się w 3 etapach – pytania, przygotowane przez nauczycieli językowców, zostały zebrane w aplikacji Kahoot (tu ukłony składamy p. Marcie Wciseł za dopracowanie szczegółów). Niektóre sformułowania mogły zmylić uczestników, gdyż np. irlandzki „black pudding” to nie rodzaj budyniu, tylko wędlina, natomiast hiszpańska paella nie jest podstawą do pizzy tylko potrawą zrobioną z ryżu. Nie wszyscy znali poszczególne zabytki architektury, ale niektórzy dobrze wiedzieli, że Wyspa Muzeów mieści się w Berlinie, słynny rosyjski Ermitaż swe zbiory prezentuje w Pałacu Zimowym w Sankt Petersburgu, a barcelońska La Sagrada Familia ciągle jeszcze się buduje. Dla uczących się języka francuskiego nie było zaskoczeniem, że potoczna nazwa Francji to sześciokąt, a sportowi kibice znali nawet nazwę nietypowej dyscypliny – KINBALL, w której Kanadyjczycy grają  ogromną piłką.

Najpierw rywalizowali ze sobą przedstawiciele klas pierwszych, spośród których najlepiej zaprezentowała się ekipa klasy 1a, występująca pod logiem Italii, która trafnie odpowiedziała na 24 z 38 pytań. Najtrudniejszą kwestią dla wszystkich okazała się „twarz nieumieszczona na rzeźbie Mount Rushmore” – Woodrow Wilsona. W drugiej turze, która toczyła się z małymi zawirowaniami (przy mało dowcipnych wpisach intruzów), zwyciężyła klasa 2c poprawnie odpowiadająca również na 24 pytania. Oni pamiętali dobrze, że „wszystkie drogi prowadzą do Rzymu”, ale umknęło im, że najstarsza rzymska droga, Via Appia, wiedzie z Rzymu na południe, do Kapui pod Neapolem. Super zwycięzcami ostatniej tury zostali uczniowie klasy 2f z 29 poprawnymi odpowiedziami. Słodkimi upominkami obdarzyła zwycięzców p. Sylwia Wychowaniak, p. Adam Kunysz uwieczniał poszczególne etapy konkursu swym bystrym fotograficznym okiem, nad technicznymi sprawami czuwał niezawodny Bartek Prysak (3e), a całość koordynował p. Leszek Horoszko.

„Granice mojego języka oznaczają granice mojego świata” powiedział sto lat temu austriacki filozof, Ludwig Wittgenstein, i niewątpliwie miał rację. Mamy nadzieję, że quizowa forma zabawy i nauki, posłużyła również lepszemu wzajemnemu poznaniu się oraz była dobrą zachętą do zgłębiania języków obcych.