Chcieć to móc. Hetmaniacy zmieniają świat na lepsze
Tradycją szkoły stało się, że nasi uczniowie włączają się w realizację projektów społecznych. Działają, bo lubią. Działają, ponieważ wierzą, że można zmienić rzeczywistość, zaczynając od najbliższego otoczenia. W tym roku trzymamy kciuki za cztery hetmańskie zespoły, które uzyskały awans do III etapu VIII Olimpiady Praktycznej „Zwolnieni z Teorii”.
We wrześniu tego roku finaliści ubiegłorocznej edycji VII Olimpiady Praktycznej oraz mili goście przybyli z warszawskiej centrali zachęcali, by wszyscy zainteresowani ZMIANĄ najbliższego otoczenia, zrobili pierwszy krok i zarejestrowali projekt. Okazało się, że ciekawych olimpijskiego wyzwania jest wielu, ale naprawdę odważnych i zdeterminowanych do działania „już-teraz” tylko grupka.
Niektórzy z niezdecydowanych szukali spektakularnego pomysłu na projekt, a przecież wokół nas jest tyle do zrobienia ze spraw drobnych, a jakże ważnych. Drudzy wątpili we własne siły, zapominając, że wiarę w siebie czerpiemy także od innych, a energia grupy pozwala „góry przenosić”. Wielu miało problem z organizacją czasu, gdy tymczasem udział w projekcie pozwala nauczyć się, jak z tym kłopotem sobie radzić.
Olimpiada Praktyczna „Zwolnieni z Teorii” uczy, jak zmienić siebie, kształci umiejętności niezbędne we współczesnym świecie i – co najważniejsze – pozwala mieć wpływ na otoczenie. Dodatkowo finaliści olimpiady otrzymują certyfikaty, które są honorowane przez wszystkie renomowane uczelnie na świecie. Poza tymi bardzo wymiernymi korzyściami z udziału w Zwolnionych jest jeszcze ogromna satysfakcja, że wykonało się zadanie, które przyczynia się do polepszenia jakości życia wielu ludzi.
Tym większy przypadł mi zaszczyt zaprezentowania czterech zespołów projektowych z naszej szkoły, które znalazły się już w III, przedostatnim, etapie VIII Olimpiady Praktycznej „Zwolnieni z Teorii”:
- Projekt „Wczoraj i Dziś” (temat: Społeczność lokalna/ format: Wydarzenie publiczne) realizują pierwszoklasiści: Julia Żyguła (1a),Wiktoria Kisińska (1a), Julia Depowska (1c), Wiktoria Orlińska (1c), Emilia Kanios (1c), Jan Mazurkiewicz (1a). Ich działania mają na celu integrację międzypokoleniową i urozmaicenie czasu ludziom starszym. Młodzi zaproponowali uczestnikom Domu Dziennego Pobytu w Tarnobrzegu wiele atrakcji (wspólne: koncerty, karaoke, pasje, tańce, spacery, ćwiczenia fizyczne, zaznajomienie z technologią itp.). Z dobrze poinformowanych źródeł wiemy, że projekt cieszy się dużym zainteresowaniem ze strony beneficjentów!
- Projekt „Akceptunek” (temat: Edukacja/ format: Reklama społeczna) wcielają w życie pierwszoklasistki: Amelia Sus (1a), Zofia Baniecka (1b), Roksana Dziura (1b), Dominika Piejko (1a). Dziewczyny postawiły sobie za cel przekazywanie rzetelnych informacji na temat zaburzeń i chorób psychicznych u dzieci, młodzieży i dorosłych oraz budowanie postaw szacunku i akceptacji wobec ludzi zmagających się z różnymi zaburzeniami. Zachęcamy bardzo do wejścia m. in. na stronę FB projektu https://www.facebook.com/Akceptunek-100393582495454/
- Projekt MensTRUEacja (temat: Edukacja/ format: Reklama społeczna) realizuje drugoklasistka, Olivia Babiarz (2a) przy współpracy z Izabellą Marut. Jak informuje szefowa zespołu, zadaniem grupy jest walka ze stereotypami i zmiana poglądu na menstruację, by nie był to temat tabu, wstydliwie pomijany. Wicej o projekcie na https://m.facebook.com/menstrueacja/
- Projekt #PoznajMYPodkarpackie (temat: Przestrzeń miejska/ format: Reklama społeczna) realizują: Kacper Janczy (2b), Amelia Ciba (2a), Grzegorz Rawski (2b), Julia Długosiewicz (2b) oraz nasza absolwentka – Weronika Rębacz. Ich projekt jest drugą odsłoną działań podjętych w ubiegłym roku w przestrzeni naszego miasta. Tym razem zespół proponuje młodym ludziom z całego Podkarpacia dobrą zabawę w poszukiwaniu skrytek przy użyciu aplikacji Geocaching. Więcej na stronie: https://www.facebook.com/PoznajMYPodkarpackie/
Życzymy, wszystkim zespołom, by w fantastycznym stylu finalizowały projekty. I nie chodzi nawet o najwyższe trofea w Olimpiadzie (Złote, Srebrne czy Brązowe Wilki), ale o radość płynącą z czynienia dobra, pasję zmieniania siebie, a przy okazji – świata, na lepsze, satysfakcję zdobywania nowych kompetencji. Ktoś mądrze kiedyś powiedział, że: „Aby samemu stać się lepszym, nie musisz czekać na lepszy świat”. Powodzenia! (RD)